Introdans komt naar De Lawei. 

Prikkels ervaren we allemaal anders. De artistiek directeur van Introdans, Roel Voorintholt, heeft al tien jaar ervaring met neurodiversiteit. Het wakkerde zijn voorliefde aan voor de kunst van het weglaten. Met Less is more stelde hij een in- en opgetogen programma samen met werken die eenvoud, rust en momentum belichamen.

Squares van Hans van Manen is een tijdloos en ijzersterk meesterwerk, op muziek van Satie. De gelauwerde choreograaf beschouwt het als een van zijn beste creaties. Canto Ostinato brengt velen in vervoering. Niet alleen door de compositie van Simeon ten Holt, maar ook de gelijknamige, intense choreografie van Lucinda Childs. Fernando Melo en Igor Bacovich & Iratxe Ansa, die allemaal op eigen wijze de kunst van het weglaten verstaan, komen met nieuw werk. Less is More sluit af met een kort fragment uit Fractus V van Sidi Larbi Cherkaoui. Hij gebruikt in dit stuk de filosofie van Alan Watts over het loslaten van zorgelijke gedachten. Een aantal dansers reflecteert met lichaamstaal op de woorden van Watts.

Het Nationale Theater komt naar De Lawei.

In Phaedra, in vlammen ontmoet de Griekse tragedie het nu. Schrijver Nino Haratischwili (bekend van Het achtste leven) geeft het klassieke verhaal een nieuwe lading. In haar versie is Phaedra geen slachtoffer, maar een vrouw die vecht voor haar verlangen – en haar vrijheid.

Phaedra is koningin van Athene. Ze leeft vast in een liefdeloos huwelijk. Maar dan ontmoet ze Persea, haar aanstaande schoondochter. Jong, krachtig, brutaal. Persea laat zich door niets of niemand tegenhouden. Er ontstaat een geheime relatie, vol passie en gevaar. Twee vrouwen tegen het systeem – en tegen de gevolgen van hun keuze.

Tamar van den Dop speelt Phaedra. Yela de Koning is Persea. De regie is in handen van Ola Mafaalani, die bekendstaat om haar rauwe en poëtische stijl. Voor het eerst sinds de hitvoorstelling Borgen (2016) is zij weer te zien in de grote zaal. De muziek is speciaal gecomponeerd door Krists Auznieks en wordt live gespeeld door musici van het New European Ensemble.

Over Ola Mafalaani

Ola Mafaalani is een veelgeprezen regisseur in theater en opera. Ze staat bekend om haar fantasierijke beeldtaal, zintuiglijk spel en haar scherpe blik op de wereld. Van 2009 tot 2016 was ze artistiek leider van het Noord Nederlands Toneel, waar ze theater toegankelijk maakte voor een nieuw en breed publiek. Haar voorstelling Borgen groeide uit tot een publieksfavoriet en werd bekroond met de Prosceniumprijs.

Mafaalani werkt internationaal en zoekt altijd naar nieuwe vormen van vertellen. Ze begeleidt jonge makers, creëert nieuwe genres (zoals live binge-theater), en maakt zich sterk voor vrouwelijke stemmen in het theater. Haar werk beweegt tussen realiteit en verbeelding, met een diep geloof in de kracht van vernieuwing en verbinding.

Samen met het gerenommeerde Matangi Quartet neemt Sven Ratzke je mee naar het Berlijn van 1925, een tijd van ultieme vrijheid, waar het anders zijn niet irriteert, maar inspireert. 

Hij opent de deur naar een stad van uitersten en duikt in het legendarische nachtleven vol glamour, jazz, coke, koninginnen van de nacht, decadente theaters en smerige kroegjes. Ratzke toont Berlijn zoals je het nog niet eerder zag: zinderend, swingend, hilarisch, gevaarlijk, schaamteloos en sexy. Je ontmoet iconen als Josephine Baker, Bertolt Brecht, Marlene Dietrich en de scandaleuze naaktdanseres Anita Berber. Begeleid door de vier strijkers brengt Ratzke de muziek van Weill tot leven in opwindende nieuwe arrangementen, van zwoele chansons en wilde swing tot filmische klanken. Keer terug naar een tijd die verrassend veel parallellen heeft met de wereld van nu en maak een zinderende dans op de vulkaan.

storm: KASKO komt naar De Lawei.

Een man ligt drie jaar dood in zijn huis. Geen alarmbellen. Geen buren die aanbellen. Niemand die hem mist. In Paradise Circus Island stelt KASKO de vraag: hoe kun je bestaan zonder gezien te worden?

De voorstelling is de eerste onder leiding van regisseur Hendrik Aerts. Samen met jonge makers onderzoekt hij wat er gebeurt als je langzaam van de wereld verdwijnt. Als je een eiland wordt, midden in de stad.

Je kijkt mee door de brievenbus. Je hoort het fornuis nog tikken. De koelkast zoemt. De post stapelt zich op. Zes personages leven ieder op hun eigen eiland – en toch raken hun verhalen elkaar.

Paradise Circus Island is een bijzondere mix van zang, dans, muziek en tekst. De voorstelling wordt gespeeld in meerdere talen, met boventitels. Alles komt samen in een beeldende en zintuiglijke ervaring die je raakt – in hoofd, hart en huid.

Over Hendrik Aerts

Kenmerkend voor het werk van Hendrik Aerts is zijn rijke en gelaagde theatertaal. In zijn voorstellingen schuurt de werkelijkheid langs het droombeeld. Plaats en tijd voelen nét anders, en symboliek, poëzie, barok en emotie bestaan er naast elkaar – beeldend en muzikaal, prikkelend en zintuiglijk. Paradise circus island raakt op meerdere niveaus: het hoofd, het hart en de huid. Met zijn interdisciplinaire werkwijze zoekt Hendrik actief de verbinding tussen muziek, dans, spel en beweging. Niet alleen in de artistieke vorm, maar ook in het maakproces. Hij ziet elke voorstelling als een gezamenlijke creatie, waarbij ieder teamlid mede-eigenaar is van het eindresultaat. Zo ontstaan Gesamtkunstwerken: doordachte, bezielde en vernieuwende voorstellingen waarin de disciplines elkaar versterken. 

DansClick 27 komt naar De Lawei.

De spannendste namen uit de hedendaagse dans zie je bij DansClick. Korzo, de springplank voor jonge makers en de BNG Bankdansprijs (voor opvallend choreografietalent) presenteren voorstellingen die prikkelen en ontroeren. Tijdens deze 27e editie zie je eerst het werk van de (nog bekend te maken) winnaar van de BNG Bank Dansprijs 2025 en daarna van Korzo-maker Constantin Trommlitz.

Zijn Antibodies is een voorstelling over de rauwe realiteit van pijn. Want dansen betekent pijn lijden. Twee dansers delen hun ongefilterde relatie ermee - soms lijden ze afzonderlijk en soms vinden ze juist zorg en acceptatie bij elkaar. Trommlitz transformeert de beperking van pijn in een motor voor zelfexpressie en virtuositeit. In zijn duet vormen elementen van breaking en hedendaagse dans een innovatieve bewegingstaal, die de verhalen van de dansers over dat voor hen vertrouwde fenomeen ‘pijn’ alle ruimte geeft. 

storm: Elfie Tromp komt naar De Lawei.

Podiumbeest Elfie Tromp wekt cabaretlegende Adèle Bloemendaal tot leven in haar nieuwe muziektheatershow Van de gekken. De punkcabaretmaakster, schrijfster en stadsdichteres laat met Bloemendaals geëngageerde liedjes en bijtende conferences horen hoe springlevend haar werk en muziek nog is. Daarbij ventileert Tromp haar eigen felle en humoristische bespiegelingen op de maatschappij, op klein leed en groot onrecht. 

En dat doet ze net als Adèle met verlokkende lach, lage stem en gevaarlijke verleidelijkheid. 
De show, in klassieke cabaretvorm met pianist Jan Groenteman aan haar zijde, is geschikt voor zowel Bloemendaalfans als nieuw theaterpubliek. Dat maakt kennis met een eigengereide feminist van het eerste uur, die als allereerste in Nederland met een onewomanshow kwam. Tromp deelt Bloemendaals eigengereide boodschap: je hoeft nooit te leven zoals het hoort, en niets te doen dat je tegenstaat, zeker niet als vrouw.