Noord Nederlands Orkest komt naar De Lawei.

Bij het NNO debuteerde hij in seizoen 24/25. Nu keert hij terug met een warmbloedig en temperamentvol programma. Het Eerste Vioolconcert van Max Bruch is een tijdloos meesterwerk. En Dvořáks Zevende Symfonie is één van de beste uit de hele reeks - en dat wil wat zeggen voor zo´n trefzekere componist. 

Bruchs Vioolconcert nr.1 is een wonderlijk geval. Hier hoor je een geïnspireerde componist die het beste uit viool en orkest weet te halen. En toch bleef dit zo´n beetje zijn enige bekende stuk, ondanks zijn vakmanschap en zijn aanhoudende creativiteit. Dat zegt iets over de zeldzame klasse van dit concert: zingend, gepassioneerd en opzwepend. 
 
Even onweerstaanbaar is Dvořáks Zevende Symfonie. Het is één van de vele voltreffers die de Tsjechische meester op latere leeftijd scoorde. Want naast de Negende is dit zijn meeslependste symfonie, fraai balancerend tussen levenslust en tragiek. Kortom, een programma vol doorvoelde stukken en een gloedvolle comeback van Hossein Pishkar.  

Scapino Ballet Rotterdam komt naar De Lawei.

Anima obscura is een indringende en schitterend vormgegeven multimedia-voorstelling over het verlangen naar onsterfelijkheid. In haar eerste productie voor Scapino neemt artistiek directeur Nanine Linning ons mee op een emotionele reis die voert van de geheimzinnige praktijken van alchemisten tot de hedendaagse experimenten van biohackers. De dansers zijn hoofdrolspelers in deze zoektocht naar dat ene elixer voor het eeuwige leven. 

Linning zet een groot ensemble in voor haar monumentale werk, waarin choreografie, video-animatie, hologrammen, kostuumontwerp en muziek samensmelten. Met haar internationale artistieke team creëert ze in adembenemende beelden een wereld die niemand onberoerd laat. Het majestueuze Ein Deutsches Requiem van Johannes Brahms wordt versneden met een hedendaagse versie ervan door componist Yannis Kyriakides. De bekende harpiste Milana Zarić speelt live mee en is onderdeel van de choreografie. Aan deze vernieuwende voorstelling werken internationaal bekende kunstenaars mee, waaronder modeontwerper Irina Shaposhnikova. In een gigantisch videodecor brengt digitaal scenograaf Claudia Rohrmoser de nieuwste technologieën tot leven.

Toneelgroep Maastricht komt naar De Lawei.

Regisseur Michel Sluysmans en schrijver Peer Wittenbols slaan de handen ineen voor een vernieuwde en sprankelende versie van een van de bekendste stukken uit de toneelliteratuur: Anton Tsjechovs Oom Wanja. Jeroen Spitzenberger speelt de titelrol in deze ernstige komedie over onvervulde verlangens, knellende familiebanden, mislukte levens en vooral: heel veel liefdesverdriet. 

Oom Wanja en zijn nichtje Sonja werken al hun hele leven op het boerenlandgoed van Sonja’s vader, die als professor werkt in de grote stad. Als de professor na zijn pensionering met zijn veel jongere tweede vrouw Jelena terugkeert, beginnen de verhoudingen te schuiven en komen onuitgesproken verlangens aan de oppervlakte. Met Oom Wanja schreef Tsjechov een ontroerend en geestig klaaglied over gemiste kansen en vergankelijkheid. Alle personages treuren over hun verleden, dromen van een toekomst die nooit zal komen en zitten ondertussen vast in een ondragelijk hier en nu. Ze willen hun leven veranderen, maar weten alleen niet hoe. Het kan niet anders dan dat het publiek zich in dit stuk gaat herkennen. 

Het Nationale Theater en Gavin-Viano komen naar De Lawei.

In A plastic state of mind volgen we vier tienermeisjes en een vrouw die tijdens de Tweede Liberiaanse Oorlog gevangen zijn genomen door rebellen. In het legerkamp moeten ze vechten om te overleven. Hun jeugd is hen ontnomen, maar hun kracht niet. Wanneer ze een kans krijgen om te ontsnappen, staan ze voor een onmogelijke keuze: blijven in de wereld die ze kennen, of alles achterlaten en hopen op een nieuw begin.

Met rauwe eerlijkheid, ontroerende muziek en onverwachte humor laat regisseur Gavin-Viano zien wat het betekent om mens te blijven in onmenselijke omstandigheden. Deze voorstelling is een ode aan de zwarte vrouw, aan sisterhood en aan de helende kracht van samen vechten voor vrijheid.

A plastic state of mind is gebaseerd op het veelgeprezen Broadway-stuk ECLIPSED van Danai Gurira (The Walking Dead, Black Panther), dat genomineerd werd voor vijf Tony Awards.

“Ik kwam in 2020 voor het eerst in aanraking met ECLIPSED en het raakte me diep. Er zijn sindsdien alleen maar meer brandhaarden bij gekomen in de wereld. Dat resulteert in nóg minder media-aandacht voor Afrikaanse oorlogen en hun overlevers. En ook voor de mensen die hun situatie hebben kunnen ontvluchten en nu onderdeel zijn van onze maatschappij. Daarom is A plastic state of mind volgens mij nog steeds urgent. Het grijpt je bij de keel, het is humoristisch en kwetsbaar, maar het is hopelijk ook een eyeopener. Het laat zien dat zusterliefde en humaniteit de noodzakelijke ingrediënten zijn om nader tot elkaar te komen.” - regisseur Gavin-Viano

De makers en cast

Regisseur Gavin-Viano, sinds 2024 vast lid van het regisseursteam van HNTjong, vertaalt en regisseert deze indrukwekkende voorstelling. Eerder maakte hij Arm met een dure smaak en werd hij genomineerd voor de BNG Bank Theaterprijs voor Bloodscent.

De cast bestaat volledig uit vrouwen, met o.a. Kimberley Agyarko (Zilveren Krekel 2025 voor A Country Inside My Head), Nyassa Alberta (Tina Turner de Musical, We Will Rock You), Shanaya Dap (Black Girl Magic, Trojan Wars), Femi van Elshuis (ITA, Raymi Sambo Maakt) en de internationale actrice Alix Konadu.

De voorstelling speelt zich af in een visueel krachtige wereld: een decor van afval dat symbool staat voor de westerse invloed op Liberia, met een intense soundscape van Jan Baars en Donna Lugassy en een betoverend lichtontwerp van Wes Broersen.

De Stormkamer komt naar De Lawei.

In De Balans van bestaan nemen twee acteurs je mee in een wereld waarin de lijnen tussen overvloed en tekort pijnlijk zichtbaar worden. Op een lege vloer ontstaat een modeshow, die langzaam ontspoort tot een veiling. De catwalk wordt een grens – een streep door de stad, door je leven, door je kansen.

Ben je boven of onder de streep? En wat zegt dat over wie je bent? Deze nieuwe voorstelling van Stormkamer is beeldend, muzikaal en direct. In scherpe scènes, verrassende kostuums en fysieke spelmomenten worden ontmoetingen van ongelijkheid tastbaar gemaakt. De spelers bouwen een wereld die wringt – Kafkaësk, confronterend en tegelijk kwetsbaar. 
 
De Balans van bestaan is het sluitstuk van een meerjarig traject waarin Stormkamer sprak met mensen uit het hele land over ongelijkheid en bestaansonzekerheid. Wat betekent het om niet zeker te zijn van je bestaan? Hoe leven we samen als we weten dat het niet eerlijk verdeeld is? De voorstelling biedt geen gemakkelijke antwoorden, maar stelt de vraag die blijft hangen: Hoe kunnen we samenleven als we weten dat niet alles eerlijk is verdeeld? 

In het humoristische en absurdistische Hou vast verbeelden twee acrobaten en een muzikant met hun lichamen en (lijf)muziek de balans tussen vasthouden en loslaten. Drie reizigers zijn onderweg tussen toen en later. 

Terwijl de een als kompas dient om de positie te bepalen, wordt de ander als een zakmes in onmogelijke posities gezet. Dan weer stapelen ze zich op als een uitkijktoren om te zien wat komen gaat. Klimmend, struikelend en worstelend lijken ze elkaar in wankel evenwicht te houden. Of toch niet?

Theatercollectief DeRonde/Deroo komt uit hetzelfde ‘universum’ als Het Houten Huis, maar heeft daar een geheel eigen planeet gecreëerd. Waar Het Houten Huis met spel, livemuziek en fascinerende decors de ene na de andere succesproductie op de planken zet, gebruiken Nick Deroo en Tom de Ronde slechts hun lijven voor verrassende, grappige en ontroerende voorstellingen.