Noord Nederlands Orkest komt naar De Lawei.

Tsjaikovski´s Eerste Pianoconcert is een hoogromantisch stuk met indringende melodieën en virtuoos vuurwerk. Sjostakovitsj schreef zijn Vijftiende Symfonie in Sovjet-Rusland. Het moest vrolijke muziek worden, maar dat werd het niet. Toch is er ruimte voor olijke knipoogjes en - ja! - geluiden van kinderspeelgoed. 

Zoals veel meesterwerken werd Tsjaikovski´s Eerste Pianoconcert aanvankelijk verguisd. Alleen al vanwege het ijzersterke beginthema kun je je dat nauwelijks voorstellen. De vele pakkende melodieën zijn gebaseerd op Oekraïense volksmuziek. Je mag dan ook een bezielde vertolking verwachten, want soliste Anna Fedorova is Oekraïens. In Nederland wijdt zij zich naast haar concerten aan de muzikale vorming van haar gevluchte landgenoten. Sjostakovitsj componeerde zijn laatste symfonie als zestiger. ‘Ik wilde een vrolijk stuk schrijven’, zei hij, ‘maar het pakte anders uit. Inderdaad klinkt het alsof hij hier afscheid van het leven neemt: zo speels als het werk begint, zo macaber klinkt het slot. 

Noord Nederlands Orkest komt naar De Lawei.

Ondertussen keert ze altijd weer terug naar haar Noord-Nederlandse basis: het NNO is voor haar een soort thuishaven sinds ze er als tiener haar eerste soloconcert speelde. Daar is het orkest terecht trots op. En ditmaal speelt ze ook nog Brahms’ alom geliefde Vioolconcert. Wat wil je nog meer?

Johannes Brahms schreef één van de vier of vijf vioolconcerten waar je simpelweg niet omheen kunt - niet als violist en niet als muziekliefhebber. Het is een eigenzinnige mix van krachtige melodielijnen en romantische dromerij, gekruid met een snuif Hongaarse folklore. Daarnaast klinkt Debussy’s La Mer, één van de absolute hoogtepunten van het orkestrepertoire. Hierin is de zee zó beeldend op muziek gezet dat je je afvraagt hoe iemand dit ooit op papier kreeg. Oftewel: muzikaal impressionisme van de hoogste orde. Kers op de taart is de suite uit de hilarische opera Powder Her Face van Thomas Adès, de Engelse componist die het verschil tussen klassiek en eigentijds volledig opheft. 

storm: Compagnie Tiuri komt naar De Lawei.

Filosoof Emmanuel Levinas (1906-1995) geloofde in de kracht van onverwachte daden van vriendelijkheid. Compagnie Tiuri voelt zich geïnspireerd door deze gedachte en maakt met Please, hold my hand een ode aan én een pleidooi voor de Kleine Goedheid in de wereld, de kleine en anonieme gebaren van goedheid van mensen die je (nog) niet kent. 

Please Hold My Hand is een poëtische dansvoorstelling van Compagnie Tiuri over de kracht van het vrouw-zijn, de moed en kwetsbaarheid die dit met zich meebrengt, en het vermogen om te blijven geloven in de kleine gebaren die ons menselijk maken.

De voorstelling bekijkt hoe we in een wereld vol uitdagingen toch menselijk en zorgzaam kunnen blijven, juist op de momenten dat we een beetje bang zijn. Voor het leven hier en voor het leven daar. Juist op die momenten dat het leven spannend wordt, hopen we op dit onverwachte handgebaar.  

De vier dansers bewegen als golven door een landschap van bloemblaadjes, meedeinend op het ritme van de seizoenen. Artistiek leider Jordy Dik verweeft in dit werk de filosofie van Emmanuel Levinas, die sprak over de onverwachte gebaren van goedheid, en laat zien hoe die gebaren oplichten in de verhalen van vrouwen. In een hand die je vasthoudt schuilt een daad van liefde, verzet en hoop.

Please Hold My Hand is daarmee een handkus naar zij daarboven, een omhelzing van onze onuitgesproken dromen en een spiegel voor hetgeen we telkens weer dreigen te vergeten. Een ode aan alle vrouwen van wie we houden, hier, daar, overal.

Yeliz Doğan komt naar De Lawei.

Je bent pittig is een magisch-realistische komedie over de kracht van zachtheid, gemaakt door Yeliz Doğan en multi-instrumentalist Dizzi Geetha. Doğan is een dertiger met te veel opdrachten, te laat ingediende facturen en meer vrienden dan weekenden in het jaar. Het leven raast aan haar voorbij. Feestend en werkend, vooroordelen van zich afkaatsend, angsten bezwerend en continu op zoek naar haar ware pad wordt ze steeds pittiger, puntiger en harder in haar reacties. 

Op een ochtend ontdekt ze dat haar woning vijftig verdiepingen de lucht is ingeschoten. Zwevend tussen de wolken en duizelig van de hoogtevrees begint ze, geholpen door een gesmolten stuk lava, aan de afdaling naar de aarde, om vervolgens door te dringen tot de kern van onze planeet. Terwijl ze afzakt, ontdekt ze de geheime kracht van zachtheid.

Dieheleding komt naar De Lawei.

De jonge Park droomt ervan om rapper te worden. Een probleem: zijn moeder heeft meer succes dan hij. Park is de zoon van een radicale, feministische muzikant genaamd Marga. Marga haat mannen, verafschuwt seks en wilde een kind maar geen partner.

Marga, die altijd optreedt in een zusterpakje, heeft een feministisch pamflet op muziek gezet en is vervolgens een cultfiguur geworden. Allerlei radicale feministische groeperingen zien haar als groot voorbeeld. Park probeert zijn radicale opvoeding te rijmen met zijn eigen man-zijn, zijn seksuele verlangens en zijn wens om rapper te zijn. 

Je Moeder is een schurend-humoristische muziektheatervoorstelling over de herkenbare strijd tussen de denkwereld van je ouders en van jezelf. Over hoe je als man ook feminist bent. Een coming of age verhaal dat gaat over het vinden van je identiteit in een gepolariseerde wereld. De waanzinnige personages uit de bestseller De wereld volgens Garp van de geliefde Amerikaanse schrijver John Irving dienen als inspiratiebron voor deze opzwepende bewerking naar de theatervloer en de wereld van vandaag.

Over DIEHELEDING

DIEHELEDING is een muziektheatercollectief dat sinds 2016 voorstellingen maakt met als voornaamste genre hiphop. Ze schrijven en produceren hun eigen teksten en muziek, en combineren oude verhalen met hedendaagse (muziek)cultuur. Door hun persoonlijke kijk op thema’s en oude verhalen maken zij voorstellingen voor iedereen, met altijd één been in de (theater)geschiedenis en een ander been in de hedendaagse (muziek)cultuur.

DIEHELEDING bestaat uit Steven Ivo, Merel Pauw (Elmer) en Jip Vuik en vult dat voor elk project aan met verschillende makers. DIEHELEDING gelooft dat in de verscheidenheid hun kracht ligt. De meerstemmigheid als stem omdat ze geloven dat alleen dat een waarachtige representatie van de mens is.

Na successen als Dashboard, 1001, DIEHELEDING KOMT en Fokking Akward, won DIEHELEDING in 2022 een Zilveren Krekel voor De Baron van Münchhausen. In seizoen 2023/2024 maakte DIEHELEDING Zwaanmeer, Koning Gilgamesj (8+) en WE ARE (NOT) TUPAC SHAKUR. In najaar 2024 ging de trailervoorstelling Zender in première bij Theater Sonnevanck en Theater Oostpool en toerde deze muzikale radiotrip langs middelbare scholen. Afgelopen zomer was het tweeluik DASHBOARD/JUKEBOX te zien op de festivals. Beide voorstellingen zijn de uitkomst van een langlopend onderzoek naar isolatie en sociaal contact onder jongeren.