publieke ruimte
expositie brandweer Smallingerland 250 jaar
7 april - 1 mei ( wordt verplaatst naar najaar 2020)
250 jaar geleden werd voor het eerst een brandspuit aangeschaft in Drachten. Dit naar aanleiding van een grote brand. Een jaar daarvoor werd de Runmolen van Luitjen Teunis verwoest door brand. Branden werden toen geblust door het doorgeven van emmertjes water. Sindsdien is er veel verandert. Materiaal en organisatie is tegenwoordig regionaal geregeld en is tegenwoordig een miljoenenzaak. De stichting Buick 28-24 six Brandweer Drachten, Smelne’s Erfskip en de Lawei staan in april 2020 stil bij dit jubileum. Veel materiaal is bewaard gebleven en dat laten we graag aan u zien.
Wat kunt u verwachten?
De oude handspuit uit 1770, de brandspuit getrokken door paarden uit 1908 en de gemotoriseerde brandspuit uit 1927 zijn te zien in de hal van De Lawei.
Tevens wordt veel bewaard gebleven materiaal getoond.
Ook zal het niet ontbreken aan fotomateriaal van spectaculaire branden.
De expositie wordt afgesloten op vrijdag 1 mei met een grote manifestatie van de brandweer op het plein voor de Lawei.
exposities reeds geweest in de publieke ruimte
Wietske Jelierse - schilderijen (kleine zaal foyer)
15 september - 3 november
Het zat erin, maar het heeft lang op fust gestaan. Haar man voelde dat er wat gistte en zei ineens: “Zullen we naar een museum gaan?”. Het boeide Wietske Jelierse, het maakte haar blij. En zo begon het, met olieverf. Uiteindelijk stapte ze over op aquarel en acryl. Ze knipte uit de krant zwart wit foto’s van vluchtelingen en besloot hier iets mee te doen in haar eigen kleuren. Veelal zijn het vrouwen die worden afgebeeld, want aldus Wietske “Die hebben het vaak het zwaarst”. Het schilderen van deze vaak zware onderwerpen zorgde er uiteindelijk voor dat ze de verf op het doek smeet. Daarmee was de serie afgerond.
Betty Louwrink - realistische portretten - grote foyer
Betty heeft een passie voor schilderen en richt zich specifiek op het maken van portretten. Vanuit haar nieuwsgierigheid wil ze de schoonheid van ieder mens zo goed mogelijk portretteren. Ze schildert het gezicht in detail en probeert daarmee de complete persoon te vangen op doek. Niet alleen de diverse karakters legt ze hierbij vast, maar ook de verschillende culturen. De fascinatie voor verschillende culturen is ontstaan uit de tijd waarin zij en haar man verschillende minderjarige asielzoekers hebben opgevangen. Daaraan hebben ze een prachtige dochter “overgehouden”. Tegelijkertijd is er een eenheid te vinden in al haar werken: “Hoe verschillend we ook zijn, van binnen hebben allemaal dezelfde gevoelens en emoties.” Ze schildert haar werken met olieverf volgens een 17e -eeuwse techniek waarbij ze het doek opbouwt met vele glaceerlagen.
8 oktober - 15 november
Heleen Haijtema en Tryntsje Nauta - 11 fountains.
De Friese fotografen Heleen Haijtema en Tryntsje Nauta maakten per fontein een poetische vertaling. Met elf autonome beelden brengen ze een hommage aan de fonteinen. Ieder beeld is een vrije interpretatie waarbij ze geput hebben uit de historie van de stad en het gedachtegoed van de kunstenaar. Deze fotoserie in combinatie met foto's en teksten over de 11 fountains verleiden je als bezoeker tot nadenken.
10 november - 27 december
Egbarta Veenhuizen - levensgrote tekeningen - grote foyer
Thuis in de kou
Egbarta Veenhuizen (Oostzaan, 1953) heeft haar werk als drama- en beeldend therapeut in de psychiatrie lange tijd gecombineerd met het kunstenaarschap. Haar opleiding kreeg ze aan Academie Minerva in Groningen en sinds 2013 is ze voltijds beeldend kunstenaar. Ze maakt vooral tekeningen, maar ook schilderijen, beelden en objecten.
De afgelopen drie jaar heeft Veenhuizen gewerkt aan een tekenproject rondom de Amelander walvisvaarder Hidde Dirks Kat, die in 1777 schipbreuk leed voor de kust van Groenland. Hij en zijn bemanning werden gered door de Inuit. In zijn dagboek schrijft hij zeer uitgebreid en lovend over de 'wilde menschen' (Inuit) die hem en zijn bemanning gered hebben.
Gedurende het project heeft Veenhuizen het thema verbreed naar de gehele Arctische wereld, een gebied dat ze ook zelf verschillende keren heeft bezocht. Zij is daarbij vooral geïnteresseerd geraakt in vrouwen die een belangrijke rol gespeeld hebben in het noordpoolgebied. Een mooi contrast met de vele beelden die we kennen van stoere mannen en ruige walvisvaarders.
Op deze expositie worden de resultaten van dit Arctische project voor het eerst in hun samenhang getoond.